Participatie verrijkt. Juist in coronatijd.

Zonet een goed gesprek met de landelijke stuurgroep van Buddy to Buddy over hoe we in deze tijd buddy’s individueel kunnen matchen én hen onderdeel van een groep kunnen laten zijn. En dit weekend had ik een gesprek over hoe ik m’n werk binnen de coronamaatregelen kan doen. 'Participatie met inwoners kan nu toch helemaal niet?'

Ik denk dat het wél kan! Mensen kunnen echt deelnemen aan dingen die ze belangrijk vinden. Misschien kunnen er nu geen grote groepen mensen bij elkaar worden gebracht, maar dat betekent niet dat we elkaar niet kunnen ontmoeten. Deze tijd biedt kansen om écht contact te maken met mensen, er de tijd voor te nemen en veel meer een-op-een mensen te spreken. Dat kan online, maar ook offline zijn er creatieve manieren te bedenken om mensen mee te laten doen.

Voor deelnemers is het bovendien fijn te ervaren dat ‘een-op-een’ geen synoniem is voor ‘alleen zijn’. De waarde van projecten met participatie wordt in mijn beleving groter als er een groepsgevoel is van deelnemers die, intrinsiek gemotiveerd, ergens aan mee willen doen. En dat groepsgevoel kun je óók nu creëren.

Mensen uitnodigen om te participeren of actief deel te nemen vraagt in deze tijd misschien wat extra tijd en creativiteit, maar ik ben ervan overtuigd dat participatie juist nu leidt tot leidt tot een verrijking van het project én de mensen die eraan meedoen.